افسردگی و تاثیرات آن

افسردگی و تاثیرات آن عبارت است از یک دوره طولانی غم، روحیه بد و گوشه گیری. همه انسان‌ها در مقطعی از زندگی خود احساس افسردگی می‌کنند. معمولا می‌توانند علت این افسردگی را به رویدادهای مشخصی ربط دهند. 

در ایجاد افسردگی دو نو رویداد اهمیت ویژه‌ای دارد. فقدان (از دست دادن‌ها) و شکست. تجربه‌هایی مثل از دست دادن شغل یا فوت بستگان نزدیک می‌توانند باعث آغاز دوره‌ای از غم، خمودگی، و تکرار دایمی بعضی افکار منفی شوند. همچنین شکست‌ها، مثل رد شدن در امتحان،  می‌توانند به ناامیدی و ایجاد احساسات منفی( بدبینی و خود-تردیدی) منجر شوند.

اکثر مردم می‌توانند این احساسات منفی را در عرض چند روز یا چند هفته از بین ببرند و به زندگی عادی خود بازگردند. اما برای بعضی افراد نشانه‌های افسردگی به مدت طولانی باقی می‌مانند و به همه جوانب زندگی آن‌ها نفوذ می‌کنند و تاثیر می‌گذارند. مثل؛ جنبه‌های هیجانی، انگیزشی، رفتاری، شناختی و فیزیکی.

نشانه‌های افسردگی و تاثیرات آن:

نشانه‌های هیجانی:

تجربه‌های هیجانی افراد افسرده منفی هستند. دیگران آن‌ها را معمولا غمگین، نا امید، پریشان، محزون، بی نشاط و دل سرد توصیف می‌کنند. افراد افسرده زود به گریه می‌افتند، دوره‌های گریه کردن آن‌ها نزدیک به هم و فراوان هستند. در افراد افسرده به ندرت پیش می‌آید که هیجان‌های مثبت یا لذت بخش داشته باشند و اگر هم داشته باشند مانند قبل از آن‌ها لذت نمی‌برند.

نشانه‌های انگیزشی:

افراد افسرده معمولا بی انگیزه هستند. علاقه خود را به کارهایی که تا قبل از ابتلا به افسردگی از انجام دادن آن‌ها لذت می‌بردند از دست می‌دهند. این افراد در تعامل با دیگران یا انجام دادن کارها پیش قدم نمی‌شوند، رفتار عادی و آزادانه ندارند. پیش قدم نشدن در افراد افسرده باعث این می‌شود که این افراد منزوی ظاهر شوند، از اجتماع دورتر شوند و منفعل‌تر شوند.

نشانه‌های شناختی:

افراد افسرده معمولا احساس بی فایدگی، تهی بودن و نا امیدی دارند. افراد افسرده معمولا خود را به بی لیاقتی متهم می‌کنند، از خود عیب و ایراد بیجا و غیر منطقی می‌گیرند، خود را مسخره و تحقیر می‌کنند.

نشانه‌های رفتاری:

افراد افسرده با جملات کوتاه به دیگران جواب می‌دهند. آن‌ها از لحاظ فیزیکی غیر فعال هستند، ساعت ‌ها در رخت خواب می‌مانند، و به طور دایم به خستگی، بی رمقی، و کمبود انرژی دچار می‌شوند. افراد افسرده هم کند حرکت می‌کنند، هم کند فکر می‌کنند و به اصطلاح حوصله چیزی را ندارند.

نشانه‌های فیزیولوژیکی:

/ از نظر اشتها بعضی افراد پرخورتر و بعضی کم خورتر می‌شوند.

/ در خواب این افراد اختلال ایجاد می‌شود. فرد نمی‌تواند به راحتی بخوابد یا زود از خواب بیدار می‌شود و خواب عمیق و با کیفیتی ندارد. 

/ در خانم‌ها در سیکل‌های قاعدگی‌شان اختلال ایجاد می‌شود. 

/ در بسیار از افراد برانگیختگی جنسی آن‌ها به شدت کاهش می‌یابد.

با وجود اطلاعات زیادی که هست باز هم بسیاری از ما در مقابل این افراد سرزنش گرایانه رفتار می‌کنیم. آن‌ها را درک نمی‌کنیم و تقصیر این بی تحرکی‌ها را گردن خودشان می‌اندازیم. باید بدانیم که؛ 

ما به عنوان افراد غیر متخصص چه کار می‌توانیم برای این افراد انجام دهیم:

بزرگترین کاری که ما به عنوان افراد نزدیک و غیر متخصص می‌توانیم انجام دهیم، درک آن‌ها و مقصر ندانستن‌شان در ایجاد افسردگی‌ است. به جای جملاتی مثل: خسته نشده‌ای انقدر خوابیده‌ای!،‌ الکی خودت را انداخته‌ای پاشو یک کاری کن، فلانی این کار را کرد خوب شد و … بهتر است گوش شنوای آن‌ها باشیم و توصیه‌های بیجا نکنیم. اگر توانستیم حمایتشان کنیم از متخصص کمک بگیرند.

 توجه: به این نکته باید توجه کنیم که هر حال بدی را نمی‌شود به افسردگی ربط داد. تشخیص افسردگی با متخصص مربوطه (روانپزشک، روانشناس) است. 

انواع افسردگی:

اختلال افسردگی اساسی:

افسردگی اساسی از شدیدترین نوع افسردگی است که درمان آن نیازمند کمک تخصصی است. ویژگی اصلی اختلال افسردگی اساسی، غم شدید، دوری جویی از دیگران و احساس بی فایدگی و بی ارزشی است.

اختلال افسردگی دایم:

 به افسردگی دایم افسردگی مزمن هم گفته می‌شود. افسردگی دایم حداقل دو سال به طول می‌انجامد. افسردگی دایم به شدت افسردگی اساسی نیست. قبل از اختلال افسردگی دایم ممکن است افسردگی عمده روی دهد. 

اختلالات دو قطبی:

در اختلالات دو قطبی، خلق فرد به طور مستمر و غیر عادی خیلی خوب است یا بدون تناسب و بیجا،  از حالت خیلی خوب به حالت خیلی بد و افسرده تغییر می‌کند. 

انواع دیگر افسردگی: 

افسردگی فصلی، افسردگی پیش از قاعدگی، افسردگی نامنظم خلقی اخلال گرایانه است. 

درمان‌های افسردگی:

/ دارو درمانی

/ درمان با شوک الکتریکی

/ درمان‌های سایکولوژیک: روانکاوی، آموزش مهارت‌های اجتماعی، رفتاردرمانی، شناخت درمانی است.

/ بهترین مدل درمان برای افسردگی‌ دارو درمانی همراه با روان درمانی است. در زمان افسردگی به دلیل انفعال زیاد تلاش درمانگر بر این است که شما را به سمت پویایی و یافتن معنای زندگی سوق دهد.

کلام آخر:

افسردگی اختلالی فراگیر است، به همین دلیل ممکن است به اشتباه بیوفتیم و زیاد روی احوالات خود برچسب افسردگی بزنیم. خیلی مهم است که نه به خودمان نه به دیگران برچسب‌هایی بزنیم که تشخیص آن کار ما نیست. قبل از این که خودمان را با عناوین متفاوت بیماری‌های جسمی و روانی تعریف کنیم بهتر است با کسانی که در این زمینه اطلاعات بالاتری دارند مشورت کنیم. درمان افسردگی با روانپزشک و روانشناس مربوطه انجام می‌پذیرد. مربی در اینجا اگر نیازی به درمان و کمک متخصص‌های دیگر داشتید حتما شما را ارجاع خواهیم داد.